ชำระค่าโดยสารด้วยระบบ E-Payment หรือ QR Code
วันนี้จะมาแชร์ประสบการณ์ชีวิตที่ไม่คาดคิดว่าจะเจอกับตัวเองและภรรยาเมื่อสถานกาณ์จริงกับโฆษารถเมล์ ขสมก. รับชำระค่าโดยสารด้วยระบบ E-Payment หรือจ่ายด้วย QR Code ไม่เป็นแบบที่คาดคิดไว้ คงต้องศึกษาเผื่อไว้หากเจอกับตัวเองอีกครั้งจะได้แก้สถาณการณ์ได้ทัน
ผมเดินทางกับรถเมย์โดยสาร ขสมก. ก็บ่อยมากแต่จ่ายค่าโดยสารด้วยเงินสดตลอดเคยเห็นในโฆษณาว่าจ่ายด้วยวิธีอื่นก็ได้แต่ไม่เคยใช้จนมาถึงวันนี้ลองใช้ครั้งแรกในชีวิตด้วยเหตุสุดวิสัยจริงๆ เพราะลืมกดเงินสดมาทำให้ไม่มีเงินสดจ่ายค่าโดยสารรถเมย์ทีนี้เหตุการหน้าแหกน่าอายจนหน้าชาก็ได้เกิดขึ้นกับผม
ก่อนจะเล่าเหตุการณ์น่าอายให้ฟังก็เอาความรู้ที่ได้กลับไปศึกษาคร่าว ๆ มาฝากให้ทุกท่าน
เท่าที่ศึกษาก็พอจะสรุปคร่าว ๆ ว่าสามารถจ่ายค่าโดยสารด้วยการใช้
– บัตรโดยสารอิเล็กทรอนิกส์
– บัตรโดยสารล่วงหน้าอิเล็กทรอนิกส์ (บัตรแบบเหมาจ่าย)
– บัตรสวัสดิการแห่งรัฐ (บัตรคนจน)
– บัตรเดบิต หรือบัตรเครดิต ทุกธนาคาร (เฉพาะบัตร Visa และ Mastercard ที่รองรับการชำระแบบ Contactless) **** ข้อนี้มีบัตรแต่ไม่รู้ว่าใช้ได้
– จ่ายด้วย QR Code ผ่านแอปพลิเคชั่นได้ทุกธนาคาร
บัตรโดยสารอิเล็กทรอนิกส์
บัตรสวัสดิการแห่งรัฐ (บัตรคนจน)
ขอบคุณรูปภาพจาก ปันโปร
บัตรเดบิตหรือบัตรเครดิตมีสัญลักษณ์ Contactless แบบนี้บนบัตรก็สามารถแตะจ่ายได้เลย
ผมมีบัตรนี้ คิดว่าน่าจะใช้ได้นะ
ก่อนจะเล่าประสบการณ์ของผมก็ขอชื่นชมและฝากขอบคุณ คุณ พุทธารัก ธิมา มา ณ โอกาสนี้อีกครั้งครับ
เรื่องทั้งหมดมันเป็นความผิดของผมเองโทษใครไม่ได้ เพราะความหลงลืมของตัวเองแท้ๆ
เรื่องมีอยู่ว่าพาภรรยาไปหาหมอตั้งแต่ 8 โมงเช้าที่โรงพยาบาลเพชรเวท (คลองตัน)
- ก่อนไปก็พยายามท่องจำในใจว่าอย่าลืมกดเงินจากตู้ ATM ที่โรงพยาบาลมีตู้แน่ ๆ เงินสดเหลือแค่พอจ่ายค่าเดินทางไปหาหมอเท่านั้น
- ไปหาคุณหมอ 2 ท่าน ก็จะขึ้น ๆ ลง ๆ ระหว่างชั้นทั้ง 2 แผนก
- คุณหมอท่านแรกนัด 08.00 – 09.00 น. และคุณหมออีกท่าน 09.00 – 11.00 น.
- ไปรอคุณหมอท่านแรกก่อน แต่ท่านติดผ่าตัด
- ก็เลยต้องไปตรวจกับคุณหมออีกท่านก่อนแล้วย้อนกลับมาหาคุณหมอท่านแรก
- กว่าจะรับยาเสร็จสิ้นและเดินทางกลับก็ บ่ายโมงครึ่ง ข้าวปลายังไม่ได้ทานทั้งสองคน
- ออกไปรอรถที่ป้ายรถเมย์ โบกรถโดยสาร เบอร์ 60 เดินทางไปยังบิ๊กซีรามจะไปทานข้าวก่อน
- พอขึ้นรถล้วงกระเป๋าหาเงินในใจคิดว่าฉิบหายแระลืมกดเงินมองหน้าภารยา
- ถามภรรยาว่ามีเงินไหม ภรรยาก็บอกว่าไม่มีไม่ได้กดมาเช่นกัน
- ซวยแล้ว ทั้งตัวมีแค่ 7 บาท เหลือจากเมื่อเช้า ค่าโดยสารคนละ 15 บาท 2 คนก็ 30 บาท
- ถามน้องกระเป๋ารถเมย์ว่าสแกนจ่ายได้ไหมครับ
- น้องกระเป๋ารถเมย์บอกว่าจ่ายได้ พร้อมเอาเครื่องสแกนมาให้แล้วเปิดหน้าสแกน QR Code ขึ้นมาให้สแกน
- ผมเปิดแอปธนาคารไทยพาณิชย์ขึ้นมาสแกนปรากฏว่าสแกนไม่ผ่าน (ซวยครั้งที่ 1 ความซวยมาเยือนแล้วตรู) พยายามสแกน สแกน สแกน ไม่ผ่านสักที
- เปิดแอปธนาคารกสิกรขึ้นมาสแกนใหม่ ปรากฏว่าสแกนไม่ผ่าน (ซวยครั้งที่ 2 คนในรถต่างก็มองมาที่เราหมด เหมือนลุ้นว่าจะจ่ายยังไง ไม่มีเงินจ่าย สแกนก็ไม่ผ่าน บอกเลยหน้าชากันเลยทีเดียวววว)
- เปิดแอปธนาคารกรุงเทพขึ้นมาสแกนใหม่อีกครั้ง ปรากฏว่าสแกนไม่ผ่านเช่นเคย (ซวยแล้ว หน้าซีดหนักกว่าเดิม)
- สแกนขณะรถหยุดวิ่งจอดรับผู้โดยสารก็แล้ว ก็ยังไม่ผ่าน
- น้องกระเป๋ารถเมย์เริ่มออกอาการ เหมือนจะไม่พอใจหรือหงุดหงิด เหมือนจะมองตาบน
- น้องกระเป๋ารถเมย์เดินไปที่คนขับพูดคุยอะไรบางอย่าง ผมไม่ได้ตั้งใจฟังกำลังงงๆ กับแอปว่าทำไมสแกนไม่ได้
- สักพักมีเสียงบ่นเสียงดัง ๆ จากน้องกระเป๋ารถเมย์ ได้ยินทั้งคันรถประมาณว่า ผู้โดยสารขึ้นรถมาคราวหน้าเตรียมเงินค่าโดยสารกันก่อนนะค่ะ (พอจับใจความได้ประมาณนั้น)
- ผมก็จำได้ไม่หมดเพราะมัวแต่ยุ่งกับแอปธนาคารว่าทำไมมันไม่สแกนให้ หน้าก็ชา อายก็อาย เจอคำพูดเหมือนประจานเข้าไปอีกยิ่งชาเลยครับ
- ผมคิดในใจ คนเราถ้าจะลืมมันก็ลืม ถ้าผมไม่ลืมกดเงินมาผมก็คงมีเงินจ่ายให้คุณแล้วไม่ต้องประจานกันก็ได้
- เหตุผลที่คิดว่าเหมือนโดนประจาน เพราะเหลือแค่ผมและภรรยา 2 คนที่ยังไม่ได้จ่ายค่าโดยสาร คนอื่นๆ จ่ายกันหมดแล้ว
- คิดจะลงจากรถ แต่ก็ในใจก็อายอีกนะแหละถ้าลงแล้วไม่จ่ายเงินน่าจะโดนประจานของจริง
- ยังคิดบวกอีกว่าน่าจะมีวิธีจ่ายแบบอื่นอีกไหม
- ในที่สุดก็มี ฮีโร่ น้องผู้ชายที่อยู่ตรงข้ามผมและนั่งติดกับภรรยาผมซึ่งอยู่ในเหตุการณ์ตลอดยื่นมือเข้าช่วย
- น้องพูดประมาณว่า เอางี้ได้ไหมครับ พี่โอนเงินมาให้ผมนะ เดี๋ยวผมจ่ายเงินสดแทนให้ครับ
- ผมตอบตกลง (ในใจคิดว่าผมโชคดีที่ได้เจอคนดีมีน้ำใจอันประเสริฐ ขอบคุณมาก ๆ นะ)
- แล้วน้องผู้ชายคนนั้นบอกน้องกระเป๋ารถเมย์ว่าผมจ่ายแทนให้ครับ
- ผมได้รับเลขที่จะโอนเงินกลับไปให้น้องผู้ชาย
โอ้วววววววววว ความรู้สึกมันบอกไม่ถูกว่าการที่มีคนยื่นมือมาช่วยเราขณะที่ตกที่นั่งลำบากมันเป็นอย่างไร มันมีความสุข หลุดพ้นความทุกข์ ลึกซึ้งจนไม่รู้จะขอบคุณน้องเค้ายังไง
สรุป น้องผู้ชายจ่ายเงินแทนผมและภรรยา แล้วผมก็โอนเงินในบัญชีให้น้อง สังคมแห่งการแบ่งปันและการช่วยเหลือมันทำให้สังคมน่าอยู่จริงๆครับ
ขอเอ่ยชื่อน้องผู้ชายท่านนี้อีกสักครั้งนะครับ คุณ พุทธารัก ธิมา เพื่อบันทึกไว้ในความทรงจำของผมแปะผ่านหน้าเว็บไซต์ของผมแห่งนี้
จริง ๆ ถ้าน้องกระเป๋ารถเมย์แนะนำช่องทางการชำระแบบอื่นแทนที่จะมาบ่นให้คนทั้งคันรถได้ยินผมว่าจะเป็นประโยชน์มากกว่านะ
เช่น พี่ค่ะ ถ้าสแกนไม่ผ่านจ่ายผ่านบัตรเดบิตหรือบัตรเครดิตแทนก็ได้นะคะ พี่มีบัตร ATM หรือไม่คะ มีสัญลักษณ์ไวไฟก็ใช้แทนได้นะคะ
ก็ยังสงสัยว่าหรือเพราะบัตรเดบิตของผมไม่มีสัญลักณ์ Contactless ทำให้เป็นสาเหตุที่สแกนจ่ายไม่ได้
แต่ผมและภรรยาต่างก็มีบัตรอื่นที่มีสัญลักษณ์ที่รองรับการจ่ายเงินอยู่ในกระเป่าทั้งคู่ แต่ไม่รู้ไงครับว่ามันใช้แทนกันได้
สลิปโอนเงินให้คุณ พุทธารัก ธิมา
ขออนุญาตแสดงชื่อฮีโร่ที่ช่วยเหลือผมจากเหตุการณ์วันนั้น
คนทำดีต้องขอชื่นชม
หลังจากหน้าแหกวันนั้นไปค้นหาข้อมูลเพิ่มเติม
บัตร TMB SO FAST ผมมี
MCard SCB
UP2ME SCB ของ ไทยพาณิชย์
ภรรยาผมมีบัตร 2 ใบนี้
จะเป็นบัตร Visa และ Mastercard ก็ได้ที่รองรับการชำระแบบ Contactless
สามารถใช้บัตรแตะที่ตัวเครื่องดังรูปข้างล่างเพื่อจ่ายค่าโดยสาร
รูป QRCode เพื่อสแกนจ่าย จะประมาณนี้
เท่าที่ผมเข้าใจคือใช้แอปของธนาคารไหนก็ได้สแกนจ่าย
หรือเพราะตัว QRCode มันไม่คมพอ ระบบดีอยู่แล้วแต่หน้าจอมืดไปทำให้สแกนลำบาก อันนี้คิดเอาเอง
ขอบคุณรูปภาพจาก ปันโปร
ลองเข้าไปอ่านได้ครับอธิบายละเอียดดีมีภาพประกอบชัดเจน คลิก ปันโปร
Bangkokbusclub.com ชุมชนคนรักรถเมล์
ผมว่าผมก็เข้าใจถูกนะ แต่ทำไมวันนั้นสแกนไม่ผ่าน
ถ้าให้คะแนนบริการรถสาย 60 เฉพาะคันนั้น คนเดียว จาก 10 ผมคงให้ 3 คะแนน เพราะ
หัก 2 คะแนนแรก เพราะ
- ระบบสแกน QRCode ใช้งานไม่ได้
- น้องกระเป๋ารถเมย์ไม่ได้ช่วยแนะนำวิธีการจ่ายแบบอื่นแทน นอกจากทำท่าหงุดหงิดใส่
หักอีก 5 คะแนน เพราะ
- น้องกระเป๋ารถเมย์บ่นเสียงดังเสมือนประจานผู้โดยสาร (ถ้าช่วยกันหาวิธีการแทนการบ่น คะแนนบวก คะแนนความประทับใจจะได้เพิ่มมากกว่าเดิมหลายเท่าตัว)
คนเป็นกระเป๋ารถเมย์ควรจะมีวิธีแก้ปัญหาเฉพาะหน้าที่ดีกว่านี้ไหม ?
ถ้าเจอคนหัวหมอแกล้งไม่จ่ายเงินคุณจะทำอย่างไร ?
ถ้าแค่บ่นดัง ๆ คงไม่ช่วยอะไรเพราะเขาก็ลงจากรถไปโดยไม่ได้จ่ายเงิน ใครเสียผลประโยชน์
และอีกส่วนหนึ่งต้องโทษผมเองที่ลืมกดเงินสด
ท่านใดยอมทนอ่านจนครบบรรทัดสุดท้ายนี้ ผมขอนับถือเลยจริง ๆ ขอบคุณที่ทนอ่านจนถึงตรงนี้
ขอบคุณครับ
